Casus Hans

Vorige week werd de politie gebeld door de eigenaresse van cafetaria Boelie. Zij gaf aan dat er de laatste tijd een vreemde verwarde man bij hun in de zaak komt. Deze man doet uitspraken als: “Zal ik jou in 1000 stukjes snijden?” hij doet bestellingen en zegt deze vervolgens het toch te niet willen hebben, dan blijf je dus gewoon zitten met 3 frikandellen speciaal en een berehap. 

Soms loopt hij langs en steekt hij zonder aanleiding zijn middelvinger of zoekt ruzie  met andere klanten. De eigenaar geeft aan zich niet prettig te voelen bij deze man. De man komt rond 21:00 uur of ’s middags. Meerdere winkeliers zouden de man lastig vinden. 

Het personeel is angstig voor hem. Zo angstig dat men niet durft te bellen als hij er weer is, omdat men bang is dat hij dan verhaal komt halen bij de snackbar. 

Op de meldkamer wordt gevraagd om een beschrijving: 

  • man
  • blank
  • meestal op de fiets
  • Nederlands
  • Enz, enz

De wijkagent moest bij deze beschrijving direct denken aan Hans. Hans is een “goede bekende” met een redelijke staat van dienst. Dus heeft ze  gebeld met de begeleiding van het RIBW. Ze hoefde haar alleen het signalement gegeven zonder de naam te noemen. De begeleider sloeg direct aan op het signalement. Zij noemde de naam van Hans ook.

Vervolgens heeft de politie gebeld met de begeleider vanuit de GGZ. En haar het verhaal verteld. Zij vertelde dat zij Hans meerdere keren in de week ziet en dat Hans afgelopen woensdag nog is beoordeeld. Hans weet op die momenten exact de juiste dingen te zeggen en zich te gedragen. Hans weet precies wat hij moet doen om opname te voorkomen. Hij houdt zich aan de afspraken, neemt zijn medicatie gewoon in. Er is op dit moment nog geen psychotisch beeld te zien bij Hans. Hij heeft onvoldoende voor gedwongen opname. Men ziet ook dat het niet goed gaat, maar men kan er nog niets mee. 

Een perfecte casus voor de Pilot Tien in Twente! De casus komt via de politie bij de projectleider. Die neemt contact op met de vaste casus coördinator van de GGZ en vraagt of de cliënt bekend is. Dat is zo, en de casus coördinator denkt dat het een goed idee is om de casus aan te melden bij Tien in Twente omdat we op die manier niet hoeven te wachten tot het mis gaat, maar we gericht actie kunnen ondernemen . Vervolgens wordt door de projectleider gekeken bij de gemeente en het Veiligheidshuis of er al regie wordt gevoerd. In dit geval is dat niet zo, dus de projectleider bespreekt met de gemeente wat de vervolgstappen zijn om goed regie te kunnen voeren. Er moet een overleg komen met alle betrokkenen. Bij voorkeur met de cliënt, cliëntsysteem en een ervaringsdeskundige. Je merkt dat dat een enorme cultuurverandering is.

Er moet een gezamenlijk plan van aanpak komen waarin afspraken gemaakt worden over het gemeenschappelijke doel. Dat gaat natuurlijk over Hans en hoe we ervoor zorgen dat het goed met hem blijft gaan en dat hij niet afglijdt, maar het gaat ook over de veiligheid en leefbaarheid in de buurt. De overlast moet stoppen. 

Op basis van het profiel van Hans gaan we samen in kaart brengen wat belangrijke ijkpunten voor Hans zijn. Het contact dat hij heeft met de bemoeizorger van de verslavingszorg bijvoorbeeld. Dat is positief ook als het moeilijk gaat. Alle partijen worden door de casus coördinator uitgenodigd voor een multi disciplinair overleg. In dat overleg wordt samen het plan van aanpak gemaakt.  Er wordt een persoonlijke checklist gemaakt voor Hans met versterkende en risico factoren. Deze wordt toegevoegd aan het plan van aanpak met een voor Hans aansluitende aanpak. Dan gaan alle betrokkenen afspraken maken over het delen van de informatie via de Backoffice CO24dak. Dit doen we om een feitelijk en actueel beeld van de situatie te kunnen krijgen. De meldingen stromen al snel binnen, het gaat redelijk goed met Hans tot op een zonnige vrijdagmiddag de melding komt dat Hans geen leefgeld heeft gekregen van de Stadsbank in verband met een navordering. Dit wordt ingebeld door de consulent van de woningcorporatie. De melding wordt direct verwerkt door de Backoffice en opgepakt door de consulent van de gemeente. Die laat er geen gras over groeien en ze neemt direct contact op met de Hans (die aardig in paniek begint te raken) en  met de Stadsbank. Uit het potje “ontredderde gezinnen” haalt ze een budget voor de overbrugging van een week zodat ze een en ander kan afstemmen met de verschillende partijen. Dit is een (waar gebeurd) voorbeeld van meerdere casussen in Twente. Ik hoop dat u nieuwsgierig bent geworden naar ons project en onze samenwerking. Wij zijn iedere dag aan het leren en vinden het een enorm voorrecht dat we bij de start en de afsluiting van het Aanjaagteam verwarde personen aanwezig mogen zijn om ons verhaal te vertellen.

Geef een reactie